وزیر امور خارجه جمهوری اسلامیایران در مراسم شب عید سعید غدیر در جمع ایرانیان مقیم سوئد حضور یافت و ضمن ایراد سخنرانی به برخی سوالات
شرکت کنندگان در این مراسم نیز پاسخ داد.
آفتاب یزد ـ رضا بردستانی:
وزیر امور خارجه جمهوری اسلامیایران در مراسم شب عید سعید غدیر در جمع
ایرانیان مقیم سوئد حضور یافت و ضمن ایراد سخنرانی به برخی سوالات
شرکت کنندگان در این مراسم نیز پاسخ داد.
محمد
جواد ظریف در این مراسم ضمن اشاره به محافظهکاری بیش از حد اروپاییها در
مبحث تحریمها به سفر قریب الوقوع اش به پاریس و دیدارش با ماکرون و
لودریان نیز توجه نشان داد. وی توضیحاتی درباره اینستکس، عدم باورپذیری این
که آمریکا و اروپا طرفدار حقوق بشر هستند و این که چه کسی باور میکند
انگلیس نگران حقوق بشر باشد یا اینکه ما اجازه نمیدهیم دولتی که با رای
الکترال کالج بر سر کار آمده به مملکت ما توهین کند ارائه داد.
>احتمال فراوان دارد که ترامپ ۴ سال
دیگر مهمان یا مزاحم دنیا باشد!
محمد
جواد ظریف به پیشنهادش به سعود الفیصل نیز اشاره کرد که اگر شما وزیر امور
خارجه جمهوری اسلامیایران را «ماله کش اعظم» میدانید میتوانید با سردار
سلیمانی مذاکره کنید.
و اما یک بحث مهم همه سخنان وزیر امور خارجه ایران را تحت الشعاع قرار داد و آن هم یک گمانه زنی
خیلی مهم بود، اینکه احتمال فراوان دارد که
ترامپ ۴ سال دیگر مهمان یا مزاحم دنیا باشد!
سال
۲۰۱۶ میلادی دونالد ترامپ ناشناخته در عالم سیاست و سال ۲۰۲۰ دونالد ترامپ
چهرهای کاملا شناخته شده برای سیاستمداران دنیا است در فاصله ۲۰۱۶ تا
۲۰۲۰ اتفاقات زیادی در دنیای سیاست رخ داده یا همچنان نیز رخ خواهد داد.
2016
میلادی اگرچه جهان باور نمیکرد نامزدی ناشناس که در عرصه سیاست حرفی برای
گفتن ندارد بتواند نامزد دموکراتهای آمریکا یعنی هیلاری کلینتون را شکست
دهد و بر مسند ریاست جمهوری آمریکا بنشیند اما حالا و در فاصله یک سال و
اندی به انتخابات 2020 ریاست جمهوری امریکا، وزیر امور خارجه ایران هم از
احتمال تمدید حضور دونالد ترامپ در کاخ سفید میگوید و این یعنی یا
دموکراتها نتوانسته اند چهرهای قابل قبول برای رقابت با دونالد ترامپ
وارد عرصه رقابتهای انتخاباتی ریاست جمهوری ۲۰۲۰ آمریکا کنند و یا اینکه
اساساً آمریکاییها قصد ندارند تا سال ۲۰۲۴ کاخ سفید را از دونالد ترامپ پس
بگیرند!
این گمانهزنی ـ یعنی باقی ماندن دونالد ترامپ در کاخ سفید ـ
آن هم از سوی وزیر امور خارجه جمهوری اسلامیایران به این معنا است که ما
باید به پنج سال و چند ماه آینده نیز فکر کنیم به پنج سال و چند ماه آینده
ای که با سه سال و چند ماه گذشته، تفاوتهای بسیاری دارد! حالا دیگر جمهوری
اسلامیایران میداند با یکی از رئیس جمهورهای بیتعهد، زورگو، بیمنطق و
به شدت عهدشکن روبرو است! طبیعتاً ما نمیتوانیم سیاستهای داخلی،
منطقهای و بین المللی خود را با خواستهای دونالد ترامپ هماهنگ کنیم اما
این به معنای آن نیست که حضور ترامپ در مسند ریاست جمهوری آمریکا را یا
نادیده انگاریم یا خواسته باشیم به سادگی از کنار آن رد بشویم.
تحریمهای ایالات متحده آمریکا علیه ایران که ظالمانه و بی دلیل است، در هر
صورت سختیها و مشکلات فراوانی برای جمهوری اسلامیایران پدید آورده است؛
تحریمهایی که وارد ابعاد انسانی
و نگران کننده شده و روز به روز نیز هم
نگران کننده تر میشود و هم بر ابعاد آن افزوده میشود.
در
این رابطه و برای اینکه بدانیم بر اساس این گمانه زنیِ وزیر امور خارجه
ایران چه باید انجام دهیم و چه ملزوماتی را باید آماده سازی کنیم با دکتر
بیگدلی کارشناس مسائل آمریکا گفت و گویی انجام داده ایم.
> گمانه زنی آقای ظریف برگرفته
از منابع مهم داخلی آمریکا است!
دکتر
بیگدلی معتقد است این گمانهزنی آقای ظریف برگرفته از اخبار و اطلاعاتی
است که از داخل آمریکا به وی رسیده که نتیجه برخی نظرسنجیها و بررسیهای
سیاسی - اجتماعی به این مرحله رسیده که همچنان دونالد ترامپ میخواهد و نیز
میتواند رئیس جمهور آمریکا باقی بماند.
این کارشناس مسائل بینالمللی
با موفق خواندن دونالد ترامپ در اجرای برنامههای اقتصادی که منافع
آمریکاییها را در نظر گرفته به گران نشدن بنزین، رونق اقتصادی بالا، بودن
درآمدهای سرانه رو به رشد و نیز رشد سهام و رونق تولید و اشتغال اشاره
میکند. وی معتقد است اینها مواردی است که آمریکاییها را مجاب میکند
همچنان رای به باقی ماندن دونالد ترامپ بر مسند ریاست جمهوری بدهند و اگر
چنین باشد که امری مهم و محتمل و شاید قطعی است ما باید یک بازنگری کلی در
سیاستهای داخلی منطقهای و بینالمللی خود داشته باشیم؛ ضمن آنکه بدانیم
نه برای یک سال و چند ماه که برای ۵ سال و چند ماه باید برنامهریزی دقیق و
حساب شده داشته باشیم.
دکتر بیگدلی در ادامه میگوید: بین ایران و
آمریکا به خودی خود، اساساً مسائلی که وجود دارد چندان غیرقابل حل در یک
فضای گفتمانی نیست که شرایط را بین ایران و آمریکا سخت کند بلکه این دیگر
کشورهایی هستند که به طور کلی ایران را دشمن خود میدانند که به هر ترتیب
ممکن اجازه نخواهد داد شرایط بین ایران و آمریکا به یک
شرایط عادی تبدیل شود مثلا عربستان هم از سیاه بودن
روابط
ایران و آمریکا چندان ناخرسند نیست! در این میان جمهوری اسلامیایران
نمیتواند و نباید برنامه ریزیها و اهداف خود در کوتاه مدت، میان مدت و
بلند مدت را بر اساس خواست و تمایل یا عدم تمایل دیگر کشورها تدوین نماید.
این
استاد تاریخ در ادامه میگوید: انعطاف در سیاست یک واقعیت است نه یک گزینه
و به طور کلی انعطاف در سیاست به معنی شکست و پذیرفتن همه خواستههای طرف
مقابل نیست! انعطاف به معنی در نظر گرفتن شرایط کلی از نظر داخلی، از نظر
منطقهای و نیز از نظر بینالمللی است. همه بزرگان این کشور باید تصمیمات
خود را حول محور منافع ملی اتخاذ کنند و اگر بحث اصلی منافع ملی باشد به
خودی خود انعطاف در سیاست مترادف با شکست و وادادگی معنا نخواهد شد.
> فساد و اختلاس نتیجه غیرمستقیم
تحریمها است
این کارشناس مسائل بین المللی در ادامه به مجموعه مسائلی اشاره میکند که ناخواسته به بحث تحریمها مربوط میشود.
بیگدلی
میگوید: اگر به شرایط اقتصادی حال حاضر مملکت نگاهی از سر تعقل و تفکر
بیندازیم، خواهیم دید بسیاری از مسائلی که ما با آن رو در رو هستیم از جمله
فسادها، اختلاسها، کارشکنیها، سوء مدیریتها و دیگر مسائل به آن دلیل
است که ما باید در تنگناها و زیر فشارهای سخت و سنگین اقتصادی، تصمیم گیری
نماییم که این فشار اقتصادی و دیگر مسائلی که به خودی خود به وجود آورنده
رانت، فساد و ناهنجاریهای اقتصادی است یکی از معدود نتایج تحریمهایی است
که ضد جمهوری اسلامیایران وضع شده است.
این استاد دانشگاه اضافه
میکند: یک کشور برای رسیدن به توسعه و رشد و رونق اقتصادی به چند پارامتر
بسیار مهم نیاز دارد؛ آرامش اقتصادی، سرمایهگذاری خارجی، امنیت اقتصادی و
فضای مطمئنی که دیگر کشورها را مجاب کند تا با ما داد و ستد داشته باشند که
اگر درست بنگریم در شرایط تحریم، کشوری حاضر نمیشود تن به سرمایهگذاری
در کشور ما بدهد در حالی که ما میتوانیم شرایطی را مهیا کنیم که دیگر
کشورها تمایل به سرمایهگذاری داشته باشند.
این کارشناس مسائل حوزه
آمریکا ادامه میدهد: ممکن است برخی از گروهها در داخل کشور به این
حرفهای ما خُرده بگیرند که شما پرچمدار سازش
و سازشکاری شده اید برای این که این ابهام یا
سوء
تفاهم نیز رفع شود باید به آنها گفت یا از آنها پرسید که: آلترناتیوهای
شما برای شرایط فعلی چیست؟ یعنی ما اگر نخواسته باشیم به سازش و سازشکاری
متهم شویم و قصد داشته باشیم کشور خود را نجات دهیم، اقتصاد خود را نجات
دهیم، از زیر بار سنگین تحریمهای ویران کننده نجات پیدا کنیم چه باید
انجام دهیم؟
دکتر علی بیگدلی در ادامه به یک موضوع بسیار مهم اشاره میکند و آن اینکه بزرگترین،
جدی ترین و مطمئن ترین حامیدولتها؛ ملتهای هر کشوری هستند و این یعنی
دولتها مجبورند و چارهای ندارند و منطقی نیز آن است که همراه ملتها
باشند.
اصلاً بسیاری از مسائلی که ما این روزها در مملکت خود شاهد
هستیم، نتیجه تحریمهای فزاینده ای است که گاهی فرصت فکر و ابتکار عمل را
از ما گرفته است. اینکه یک قوه کشور ما یعنی قوه قضاییه؛ تمام هوش و حواس
اش و همچنین پتانسیل و توان خود را صرف برخورد با فسادها، رانت خواریها و
اختلاسها کند به خودی خود اذهان عمومیرا مشغول خواهد کرد! یعنی به خودی
خود یک جامعه تا کی و تا کجا میتواند هر روز با اخبار مبارزه با فساد،
دادگاههای مختلف با حضور مدیران شناخته شده کشوری و برخی مسائلی که این
روزها شاهد آن هستیم که متاسفانه آثاری از بهت در جامعه پدید آورده است.
بیگدلی
معتقد است برخی بگومگوهایی که بین مقامات ارشد این کشور به وجود آمده و
مقاماتی که گاه به اندازه یک دهه در راس یکی از مهمترین قوای این مملکت
حضور داشتند به طور طبیعی در کنار فشارهای اقتصادی ناشی از تحریمها و
تبلیغات منفی کشورهایی که با ماه خُرده حسابهایی دارند و نیز در کنار
دادگاههای مبارزه با فساد و به هم پریدنهایی که واقعاً بینظیر تا به
امروز بوده است! اولین نتیجهاش سرخوردگی جامعه و از دست دادن تابآوری در
برابر فشارها است.
بیگدلی میافزاید: چنانچه دلسوز نظام باشیم خواهیم
دید که برخی انتقادها و برخی پرخاشها، دیگر دولت و مجلس را دربرنمیگیرد
بلکه نوک پیکان اصلی این اعتراضات و انتقادها به ماهیت نظام و مقامات ارشد
نظام ـ که تاکنون سابقه نداشته ـ متمایل خواهد شد!
وی ادامه میدهد: ما
باید در همه سیاستهای خود؛ چه در ابعاد داخلی، چه در ابعاد منطقهای و چه
در ابعاد بین المللی تجدید نظر کنیم برای ما رها شدن از فشارهای اقتصادیِ
ویران کننده و بازسازی صنایع، تولید، اقتصاد و حفظ ارزش پول ملی باید مهم
باشد.
این استاد دانشگاه میافزاید: گاهی زیربار فشار تحریمها
نمیتوانیم تصمیمیخوب اتخاذ کنیم، پس چاره ای نداریم تا به گزینههای
دیگری نیز بیندیشیم. طبیعتاً هم در جامعه ایران هم در جامعه آمریکا ـ منظور
جامعه سیاسی و جامعه نخبگان این دو کشور ـ نسبت به هر گزینهای از جنگ
گرفته تا مذاکره و رفع سوءتفاهمها، نگاهها و نقطه نظرات مختلفی وجود دارد
و این فقط در ایران نیست که گروههایی با مذاکره با آمریکا مخالف باشند
زیرا در داخل جامعه سیاسی و جامعه نخبگان آمریکایی هم گروههایی هستند که
با هرگونه سازش، مذاکره و کاستن از سطح اختلافات بین ایران و آمریکا مخالفت
شدید دارند اما باید دید نظر این گروهها و دلیل این گروهها برای ادامه
این وضعیت در حالی که شاهد هستیم فشارهای فزاینده ای بر ایران در حال وارد
آمدن است، چیست و دقیقاً آنها به دنبال چه هستند؟
بیگدلی میگوید:
بارها و بارها از تریبونهای مختلف گفته شده که نفع گروههای تندرو و
شناخته شده یا به قول معروف نان این گروه در دشمنی و تنش افزایی است که ما
فعلاً با آن روبرو هستیم.
این استاد دانشگاه همچنین میگوید نباید بگوییم هر انعطاف سیاسی به معنای وادادگی و
کوتاه
آمدن است ما باید منافع کشور، منافع ملت و منافع نظام را یکجا در نظر
بگیریم. نگاه یکسویه به مسائل سیاسی و بینالمللی نمیتواند همه
خواستههای ما را مرتفع سازد.