هنـگامـی مشـاهـده میکنیم که هر دولت جدید در جمهوری اسلامی نه تنها مشکلی از کشور و مردم حل نمیکند، بلکه مشکلات جدیدی به مشکلات گذشته نیز اضافه میکند. همه این موضوعات باعث میشود تا بهیاد توضیحات رییس جمهور سابق سنگاپور به رییس دولت اصلاحات خواهیم افتاد.
هنـگامـی مشـاهـده میکنیم که هر دولت جدید در جمهوری اسلامی نه تنها
مشکلی از کشور و مردم حل نمیکند، بلکه مشکلات جدیدی به مشکلات گذشته نیز
اضافه میکند. همه این موضوعات باعث میشود تا بهیاد توضیحات رییس جمهور
سابق سنگاپور به رییس دولت اصلاحات خواهیم افتاد. یک نفر از همراهان
«سید محمد خاتمی» که در سال ۱۹۹۹ به سنگاپور رفته بودند نقل قول میکرد:
بعد از دیدار با رئیس جمهور سنگاپور، از ایشان خواستیم اگر امکان دارد
جلسهای با آقای «لیکو آن یو»، داشته باشیم. آقای آنیو، بازنشسته شده
بود و هر از گاهی به عنوان مشاور در کاخ ریاست جمهوری حضور پیدا میکرد.
جلسه هماهنگ شد و ما به دیدن ایشان رفتیم. بعد از سلام و احوالپرسی، آقای
خاتمی گفت: نمیخواهیم وقت شما رو زیاد بگیریم، فقط یک سوال. به نظر شما
ایران میتواند مانند سنگاپور رشد کند و به چنین موفقیت عظیمی برسد؟ آقای
آنیو، یه کم فکر کرد و گفت: نه، متاسفم. آن فرد گفت: همه ما جاخوردیم و
اصلا فکر نمیکردیم چینن جواب تند و به دور از دیپلماسی را از آقای آنیو
بشنویم. برای همین رئیس جمهور و تیمی که همراهشون بودیم در سکوت و شرم غرق
شدیم. آقای آنیو، بعد توضیحاتی میدهد که تمام حرف اصلی نوشته من این چند
خط توضیحات ایشان است به نظرم این توضیح برای تمام کشورهای جهان سوم
میتواند مثل یه نقشه گنج باشد، البته به شرطی که به دنبال گنج باشیم. آقای
آنیو گفت: 2 دلیل اصلی داره که شما نمیتوانید مثل سنگاپور باشد: ۱. ایدئولوژی: شما
ایدئولوژی خاصی دارید و معتقدید، زندگی اصلی بعد از مرگ شروع خواهد شد.
برای همین این دنیا و زندگی دنیوی را به اندازه کافی جدی نمیگیرید و دلتان
را به جهان بعد از مرگ خوش کردید. خوب معلوم است کسی که این جهان را جدی
نگیرد برای مدیریت و سرآمدی در این جهان هم به اندازه کافی تلاش نمیکند. ۲. رویکرد: شما
رویکرد متفاوتی نسبت به مسأله ها و مشکلات دارید. وقتی ما با یک مشکل
مواجه میشویم، مشورت میکنیم. اگر امکان حل آن مشکل و مسأله به نفع ما
باشد، پیش میرویم و تمام تلاشمان را میکنیم. ولی اگه متوجه شویم در
مشاورهها هم به این نتیجه برسیم که طرف مقابل برنده خواهد شد، دیگر
مبارزه نمیکنیم و میرویم با طرف مقابل مشکل را با مسالمت حل میکنیم و
وقتمان را بیشتر از این صرف جنگیدن با کسی که در نهایت برنده خواهد بود،
نمیکنیم. ولی وقتی شما با یک مسأله مواجه میشوید، مثل ما مشورت میکنید.
اگر به شما گفته شود که در این مسأله شما برنده نخواهید شد و برنده نهایی
طرف مقابل شماست، به جای اینکه بروید و با طرف مشکل را با مسالمت حل کنید،
با زور و پول و اعتقاد و نسل در نسل به مبارزه با آن طرف میروید و برای
همین همیشه تعداد مشکلات بیشتر از تعداد راه حلهایتان است. آقای آن یو گفته بود: نسلی که
برای خودش و نسلهای بعد از خودش به جای راه حل، مشکلات قدیمی را به ارث
بگذارد نمی تواند مثل سنگاپور رشد کند.